Hier sta ik, op het podium tijdens de Varsseveldse Volksfeesten, samen met de band KalibeR het nummer Proud Mary te spelen. In een overvolle tent met heel veel vrienden, familie en bekenden. En wat was het gaaf!!! Durf jij ook het podium te pakken?
Ik heb dit nummer tijdens onze bruiloft 7 jaar geleden ook gezongen met Kaliber. Omdat ik wist dat zij op zouden treden op de kermis, heb ik contact gezocht met de band. Het nummer van gitarist Jos stond nog op mijn telefoon. Ik heb hem geappt en schreef dat ik het erg leuk vond dat ze zouden komen optreden, dat wij nu 2 kinderen rijker zijn etc. Onderaan had ik geschreven: PS Proud Mary staat vast niet op de playlist of wel? Vervolgens heb ik niets gehoord, tot op de avond van het optreden. Voor de zekerheid (eens een controlfreak, altijd een controlfreak) had ik wel de songtekst meegenomen, want je weet maar nooit…
IK DURFDE HET PODIUM TE PAKKEN
Die avond stonden we met vrienden in de andere tent, toen Rob opeens naar me toe kwam. “Renske, Kaliber heeft het over ons, we moeten komen en je moet zingen!” Het bleek dat Jos me ook al een paar keer had proberen te bellen, maar ja, dat hoor je niet in zo’n tent. Hoewel ik broodnuchter was en ik dit nummer al 7 jaar niet live had gezongen, heb ik de vrienden gemobiliseerd zodat ik in ieder geval bekenden in het publiek had, en ben ik naar voren gelopen. Over de dranghekken heen en dan sta je daar opeens op dat podium en moet je gaan zingen. De zangeres tikte me aan wanneer ik kon inzetten en toen was het gaan met die banaan!
En hoewel ik 1 couplet over sloeg (de band pakte het meteen goed op en veel mensen zullen het niet hebben gemerkt) en ik mezelf en de muziek niet goed kon horen (ik had geen oortjes in), ging het hartstikke goed. Ik heb geweldig genoten, heb gedanst en gesprongen op het podium en voelde me helemaal vrij. Een droom was uitgekomen!
Eerder had je namelijk de Varsseveldse helden en die traden op donderdagavond op. Ik was altijd zo jaloers, want ik wilde daar ook staan! Maar ja, ik was verlegen, onzeker, zong niet in een band etc., dus ik werd niet gevraagd.
‘DOE MAAR NORMAAL’
Ik heb als kind en puber best veel dingen niet gedaan, die ik wel had willen doen. Mijn verlegenheid en onzekerheid beperkten me erg. Nu ik ouder ben, durf ik steeds meer te laten zien wie ik echt ben en wat ik leuk vind. Ik blijk eigenlijk best avontuurlijk te zijn en het podium graag te willen pakken. Waar anderen zeggen dat ze liever niet in de belangstelling willen staan, heb ik daar geen moeite mee. In de Achterhoek zeggen ze vaak: doe maar normaal, dan doe je gek genoeg. Vandaar dat ik me waarschijnlijk vaak op de achtergrond heb gehouden, terwijl dat niet echt bij me past. Van introvert naar extravert.
Er kleven risico’s aan, want als je je kop boven het maaiveld houdt, kun je reacties verwachten van anderen en die zijn niet altijd positief. Maar het mooie is dat ik me niet meer door angst laat leiden, maar door mijn waarden en door wat ik belangrijk vind. En dat gun ik iedereen!
DURF HET PODIUM TE PAKKEN
Durf jij, net als ik, op jouw moment het podium te pakken en je stem te laten horen? En durf jij te zijn wie je echt bent?
Stel dat jij ook meer jezelf wilt kunnen zijn, je wilt laten leiden door wat jij belangrijk en fijn vindt in jouw leven. In plaats van je leven te leiden vanuit angst. Stuur me dan eens een berichtje. Wellicht kan ik hierin wel iets voor jou betekenen. Ik help je graag!
