Als jij, net als ik, een perfectionistische inslag hebt en de lat heel erg hoog legt, dan kan het zijn dat je al bij voorbaat ergens niet aan begint. Misschien omdat je bang bent dat het toch niet zal lukken, of omdat je bang bent om fouten te maken.
Vandaag had ik zo’n ervaring. Ik zit op zumba en omdat ik niet wekelijks ga (ik sla regelmatig een week over, omdat ik vind dat ik dan geen tijd heb in verband met mijn praktijk), ben ik er heel vaak een les niet bij en mis ik allerlei pasjes en dansjes. Als ik dan wel ga, kun je merken dat het bij mij minder goed gaat dan bij de anderen.
Eerst raak ik daar gefrustreerd van. Ik vind het dan niet zo leuk, omdat ik denk dat ik het niet kan. Echter, het heeft natuurlijk helemaal geen zin om tegen dat ongemak te gaan zitten vechten. Je kunt er ook voor kiezen jezelf niet te serieus te nemen en er een soort feestje van te maken. En dat is gelukt. We deden allemaal pasjes met onze handen in de lucht en ik kon er echt geen bal van. Uiteindelijk zag ik de humor er wel van in en kon ik wel om mezelf lachen. Dan is het toch nog heel leuk. Het is de kunst om met mildheid naar jezelf te kijken en te denken: ‘Het is wat het is, ik ken misschien de pasjes niet, maar het hoeft niet de pret te bederven’.
FOUTEN MAKEN BIJ INTUÏTIEF ETEN
Zo is het eigenlijk ook met het proces van intuïtief eten en een gezonde relatie krijgen met jezelf. Vaak vinden mijn cliënten het spannend om te starten, want ze willen het allemaal heel goed doen en zijn bang om fouten te maken. Het mooie is echter, dat je bij dit hele proces geen fouten kunt maken.
Je kunt het zien als één groot leerproces en leren gaat nou eenmaal met vallen en opstaan. Elke ‘misser’ is eigenlijk geen misser, want dit is een moment dat je wat kunt leren.
Misschien herken je de volgende gedachten wel:
- ‘Ik heb toch eigenlijk veel te veel gegeten’;
- ‘Ik heb niet met aandacht gegeten’,
- ‘Ik ben toch op die weegschaal gaan staan waardoor ik helemaal in paniek raakte’.
Dat zijn momenten waar je later op kunt reflecteren. Je kunt dan bedenken: wat ging er mis en hoe zou ik het de volgende keer kunnen doen? Het is niet erg dat het niet in één keer loopt zoals je zou willen dat het gaat. Het is één groot leerproces. Je kunt geen fouten maken in dit hele proces. Het gaat erom dat je met mildheid en zelfcompassie naar jezelf leert kijken. En dat is oefenen.
Het kan lang duren voordat je het onder de knie hebt. Misschien duurt het wel een jaar voordat je oké bent met jezelf en eet zonder schuldgevoel en schaamte. Gun jezelf hiervoor de tijd. Kun je daar wel wat hulp bij gebruiken? Neem dan gerust contact met me op. Ik sta voor je klaar!
